varta

Hello, you have come here looking for the meaning of the word varta. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word varta, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say varta in singular and plural. Everything you need to know about the word varta you have here. The definition of the word varta will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofvarta, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: várta and vårta

Azerbaijani

Etymology

Compare Avar квартӏа (kʷartʼa).

Noun

varta (definite accusative vartanı, plural vartalar)

  1. (Dmanisi) hammer
    Synonym: çəkic

Declension

    Declension of varta
singular plural
nominative varta
 vartalar
definite accusative vartanı
 vartaları
dative vartaya
 vartalara
locative vartada
 vartalarda
ablative vartadan
 vartalardan
definite genitive vartanın
 vartaların
    Possessive forms of varta
nominative
singular plural
mənim (“my”) vartam vartalarım
sənin (“your”) vartan vartaların
onun (“his/her/its”) vartası vartaları
bizim (“our”) vartamız vartalarımız
sizin (“your”) vartanız vartalarınız
onların (“their”) vartası or vartaları vartaları
accusative
singular plural
mənim (“my”) vartamı vartalarımı
sənin (“your”) vartanı vartalarını
onun (“his/her/its”) vartasını vartalarını
bizim (“our”) vartamızı vartalarımızı
sizin (“your”) vartanızı vartalarınızı
onların (“their”) vartasını or vartalarını vartalarını
dative
singular plural
mənim (“my”) vartama vartalarıma
sənin (“your”) vartana vartalarına
onun (“his/her/its”) vartasına vartalarına
bizim (“our”) vartamıza vartalarımıza
sizin (“your”) vartanıza vartalarınıza
onların (“their”) vartasına or vartalarına vartalarına
locative
singular plural
mənim (“my”) vartamda vartalarımda
sənin (“your”) vartanda vartalarında
onun (“his/her/its”) vartasında vartalarında
bizim (“our”) vartamızda vartalarımızda
sizin (“your”) vartanızda vartalarınızda
onların (“their”) vartasında or vartalarında vartalarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) vartamdan vartalarımdan
sənin (“your”) vartandan vartalarından
onun (“his/her/its”) vartasından vartalarından
bizim (“our”) vartamızdan vartalarımızdan
sizin (“your”) vartanızdan vartalarınızdan
onların (“their”) vartasından or vartalarından vartalarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) vartamın vartalarımın
sənin (“your”) vartanın vartalarının
onun (“his/her/its”) vartasının vartalarının
bizim (“our”) vartamızın vartalarımızın
sizin (“your”) vartanızın vartalarınızın
onların (“their”) vartasının or vartalarının vartalarının

Further reading

  • “varta” in Obastan.com.

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech varta, from German Warte.

Pronunciation

Noun

varta f

  1. (dated, slang) watch
    Synonyms: hlídka, stráž
    Jeden voják stál také na vartě před kasárny.
    One soldier also stood guard in front of the barracks.

Declension

Declension of varta (hard feminine)
singular plural
nominative varta varty
genitive varty vart
dative vartě vartám
accusative vartu varty
vocative varto varty
locative vartě vartách
instrumental vartou vartami

Further reading

  • “varta”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • “varta”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • “varta”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Finnish

Pronunciation

Verb

varta

  1. inflection of varttaa:
    1. present active indicative connegative
    2. second-person singular present imperative
    3. second-person singular present active imperative connegative

Adverb

varta

  1. Only used in varta vasten

Anagrams

Icelandic

Etymology

From Old Norse varta, from Proto-Germanic *wartǭ, cognate with English wart.

Pronunciation

Noun

varta f (genitive singular vörtu, nominative plural vörtur)

  1. wart

Declension

Declension of varta (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative varta vartan vörtur vörturnar
accusative vörtu vörtuna vörtur vörturnar
dative vörtu vörtunni vörtum vörtunum
genitive vörtu vörtunnar vartna, varta vartnanna, vartanna

Derived terms

Norwegian Bokmål

Verb

varta

  1. inflection of varte:
    1. past tense
    2. past participle

Norwegian Nynorsk

Verb

varta (present tense vartar, past tense varta, past participle varta, passive infinitive vartast, present participle vartande, imperative varta/vart)

  1. Alternative form of varte

Anagrams

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *wartǭ, whence also English wart.

Noun

varta f (genitive vǫrtu)

  1. a wart

Declension

  Declension of varta (weak ōn-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative varta vartan vǫrtur vǫrturnar
accusative vǫrtu vǫrtuna vǫrtur vǫrturnar
dative vǫrtu vǫrtunni vǫrtum vǫrtunum
genitive vǫrtu vǫrtunnar vartna vartnanna

Descendants

  • Icelandic: varta f
  • Norwegian Bokmål: vorte f or m
  • Norwegian Nynorsk: vorte f
  • Swedish: vårta c

References

  • “varta”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Old Swedish

Etymology

From Old Norse varta, from Proto-Germanic *wartǭ, cognate with English wart.

Noun

varta f

  1. a wart

Declension

Declension of varta (on-stem)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative varta vartan vartu(r), -o(r) vartuna(r), -ona(r)
accusative vartu, -o vartuna, -ona vartu(r), -o(r) vartuna(r), -ona(r)
dative vartu, -o vartunni, -onne vartum, -om vartumin, -omen
genitive vartu, -o vartunna(r), -onna(r) varta vartanna

Descendants

Wikious
Boobota
Sagapedia