vasta- (“counter-, opposite”) + -ine. Coined by Finnish physician and translator Wolmar Schildt in 1845.
vastine
Inflection of vastine (Kotus type 48/hame, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | vastine | vastineet | ||
genitive | vastineen | vastineiden vastineitten | ||
partitive | vastinetta | vastineita | ||
illative | vastineeseen | vastineisiin vastineihin | ||
singular | plural | |||
nominative | vastine | vastineet | ||
accusative | nom. | vastine | vastineet | |
gen. | vastineen | |||
genitive | vastineen | vastineiden vastineitten | ||
partitive | vastinetta | vastineita | ||
inessive | vastineessa | vastineissa | ||
elative | vastineesta | vastineista | ||
illative | vastineeseen | vastineisiin vastineihin | ||
adessive | vastineella | vastineilla | ||
ablative | vastineelta | vastineilta | ||
allative | vastineelle | vastineille | ||
essive | vastineena | vastineina | ||
translative | vastineeksi | vastineiksi | ||
abessive | vastineetta | vastineitta | ||
instructive | — | vastinein | ||
comitative | See the possessive forms below. |