veneror (“worship, adore, revere, venerate”) + -bundus
venerābundus (feminine venerābunda, neuter venerābundum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | venerābundus | venerābunda | venerābundum | venerābundī | venerābundae | venerābunda | |
genitive | venerābundī | venerābundae | venerābundī | venerābundōrum | venerābundārum | venerābundōrum | |
dative | venerābundō | venerābundae | venerābundō | venerābundīs | |||
accusative | venerābundum | venerābundam | venerābundum | venerābundōs | venerābundās | venerābunda | |
ablative | venerābundō | venerābundā | venerābundō | venerābundīs | |||
vocative | venerābunde | venerābunda | venerābundum | venerābundī | venerābundae | venerābunda |