From algemeen + ver- -en, calque of German verallgemeinern.
veralgemenen
Conjugation of veralgemenen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | veralgemenen | |||
past singular | veralgemeende | |||
past participle | veralgemeend | |||
infinitive | veralgemenen | |||
gerund | veralgemenen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | veralgemeen | veralgemeende | ||
2nd person sing. (jij) | veralgemeent, veralgemeen2 | veralgemeende | ||
2nd person sing. (u) | veralgemeent | veralgemeende | ||
2nd person sing. (gij) | veralgemeent | veralgemeende | ||
3rd person singular | veralgemeent | veralgemeende | ||
plural | veralgemenen | veralgemeenden | ||
subjunctive sing.1 | veralgemene | veralgemeende | ||
subjunctive plur.1 | veralgemenen | veralgemeenden | ||
imperative sing. | veralgemeen | |||
imperative plur.1 | veralgemeent | |||
participles | veralgemenend | veralgemeend | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |