From Middle Dutch verbeelden. Equivalent to beeld + ver- -en, or ver- + beelden.
verbeelden
Conjugation of verbeelden (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verbeelden | |||
past singular | verbeeldde | |||
past participle | verbeeld | |||
infinitive | verbeelden | |||
gerund | verbeelden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verbeeld | verbeeldde | ||
2nd person sing. (jij) | verbeeldt, verbeeld2 | verbeeldde | ||
2nd person sing. (u) | verbeeldt | verbeeldde | ||
2nd person sing. (gij) | verbeeldt | verbeeldde | ||
3rd person singular | verbeeldt | verbeeldde | ||
plural | verbeelden | verbeeldden | ||
subjunctive sing.1 | verbeelde | verbeeldde | ||
subjunctive plur.1 | verbeelden | verbeeldden | ||
imperative sing. | verbeeld | |||
imperative plur.1 | verbeeldt | |||
participles | verbeeldend | verbeeld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |