From goelijk (“goodly, benign”) + ver- -en.
Audio: | (file) |
vergoelijken
Conjugation of vergoelijken (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vergoelijken | |||
past singular | vergoelijkte | |||
past participle | vergoelijkt | |||
infinitive | vergoelijken | |||
gerund | vergoelijken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | vergoelijk | vergoelijkte | ||
2nd person sing. (jij) | vergoelijkt, vergoelijk2 | vergoelijkte | ||
2nd person sing. (u) | vergoelijkt | vergoelijkte | ||
2nd person sing. (gij) | vergoelijkt | vergoelijkte | ||
3rd person singular | vergoelijkt | vergoelijkte | ||
plural | vergoelijken | vergoelijkten | ||
subjunctive sing.1 | vergoelijke | vergoelijkte | ||
subjunctive plur.1 | vergoelijken | vergoelijkten | ||
imperative sing. | vergoelijk | |||
imperative plur.1 | vergoelijkt | |||
participles | vergoelijkend | vergoelijkt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |