From Middle Dutch verhovaerdigen. Equivalent to hovaardig + ver- -en.
verhovaardigen
Conjugation of verhovaardigen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verhovaardigen | |||
past singular | verhovaardigde | |||
past participle | verhovaardigd | |||
infinitive | verhovaardigen | |||
gerund | verhovaardigen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verhovaardig | verhovaardigde | ||
2nd person sing. (jij) | verhovaardigt, verhovaardig2 | verhovaardigde | ||
2nd person sing. (u) | verhovaardigt | verhovaardigde | ||
2nd person sing. (gij) | verhovaardigt | verhovaardigde | ||
3rd person singular | verhovaardigt | verhovaardigde | ||
plural | verhovaardigen | verhovaardigden | ||
subjunctive sing.1 | verhovaardige | verhovaardigde | ||
subjunctive plur.1 | verhovaardigen | verhovaardigden | ||
imperative sing. | verhovaardig | |||
imperative plur.1 | verhovaardigt | |||
participles | verhovaardigend | verhovaardigd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |