From ver- -en + kleuter (“child of four to six years old”).
verkleuteren
Conjugation of verkleuteren (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verkleuteren | |||
past singular | verkleuterde | |||
past participle | verkleuterd | |||
infinitive | verkleuteren | |||
gerund | verkleuteren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verkleuter | verkleuterde | ||
2nd person sing. (jij) | verkleutert, verkleuter2 | verkleuterde | ||
2nd person sing. (u) | verkleutert | verkleuterde | ||
2nd person sing. (gij) | verkleutert | verkleuterde | ||
3rd person singular | verkleutert | verkleuterde | ||
plural | verkleuteren | verkleuterden | ||
subjunctive sing.1 | verkleutere | verkleuterde | ||
subjunctive plur.1 | verkleuteren | verkleuterden | ||
imperative sing. | verkleuter | |||
imperative plur.1 | verkleutert | |||
participles | verkleuterend | verkleuterd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |