From Middle Dutch verliden, from Old Dutch farlīthan. Equivalent to ver- + lijden.
verlijden
Conjugation of verlijden (strong class 1, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verlijden | |||
past singular | verleed | |||
past participle | verleden | |||
infinitive | verlijden | |||
gerund | verlijden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verlijd | verleed | ||
2nd person sing. (jij) | verlijdt, verlijd2 | verleed | ||
2nd person sing. (u) | verlijdt | verleed | ||
2nd person sing. (gij) | verlijdt | verleedt | ||
3rd person singular | verlijdt | verleed | ||
plural | verlijden | verleden | ||
subjunctive sing.1 | verlijde | verlede | ||
subjunctive plur.1 | verlijden | verleden | ||
imperative sing. | verlijd | |||
imperative plur.1 | verlijdt | |||
participles | verlijdend | verleden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |