vermiculātus (feminine vermiculāta, neuter vermiculātum, adverb vermiculātē); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | vermiculātus | vermiculāta | vermiculātum | vermiculātī | vermiculātae | vermiculāta | |
genitive | vermiculātī | vermiculātae | vermiculātī | vermiculātōrum | vermiculātārum | vermiculātōrum | |
dative | vermiculātō | vermiculātae | vermiculātō | vermiculātīs | |||
accusative | vermiculātum | vermiculātam | vermiculātum | vermiculātōs | vermiculātās | vermiculāta | |
ablative | vermiculātō | vermiculātā | vermiculātō | vermiculātīs | |||
vocative | vermiculāte | vermiculāta | vermiculātum | vermiculātī | vermiculātae | vermiculāta |