vermogelijken
Conjugation of vermogelijken (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vermogelijken | |||
past singular | vermogelijkte | |||
past participle | vermogelijkt | |||
infinitive | vermogelijken | |||
gerund | vermogelijken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | vermogelijk | vermogelijkte | ||
2nd person sing. (jij) | vermogelijkt, vermogelijk2 | vermogelijkte | ||
2nd person sing. (u) | vermogelijkt | vermogelijkte | ||
2nd person sing. (gij) | vermogelijkt | vermogelijkte | ||
3rd person singular | vermogelijkt | vermogelijkte | ||
plural | vermogelijken | vermogelijkten | ||
subjunctive sing.1 | vermogelijke | vermogelijkte | ||
subjunctive plur.1 | vermogelijken | vermogelijkten | ||
imperative sing. | vermogelijk | |||
imperative plur.1 | vermogelijkt | |||
participles | vermogelijkend | vermogelijkt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |