From Latin versificator.
versificator (plural versificators)
versificātor m (genitive versificātōris); third declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | versificātor | versificātōrēs |
genitive | versificātōris | versificātōrum |
dative | versificātōrī | versificātōribus |
accusative | versificātōrem | versificātōrēs |
ablative | versificātōre | versificātōribus |
vocative | versificātor | versificātōrēs |
versificātor
Borrowed from French versificateur.
versificator m (plural versificatori)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | versificator | versificatorul | versificatori | versificatorii | |
genitive-dative | versificator | versificatorului | versificatori | versificatorilor | |
vocative | versificatorule | versificatorilor |