vertekenen
Conjugation of vertekenen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vertekenen | |||
past singular | vertekende | |||
past participle | vertekend | |||
infinitive | vertekenen | |||
gerund | vertekenen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verteken | vertekende | ||
2nd person sing. (jij) | vertekent, verteken2 | vertekende | ||
2nd person sing. (u) | vertekent | vertekende | ||
2nd person sing. (gij) | vertekent | vertekende | ||
3rd person singular | vertekent | vertekende | ||
plural | vertekenen | vertekenden | ||
subjunctive sing.1 | vertekene | vertekende | ||
subjunctive plur.1 | vertekenen | vertekenden | ||
imperative sing. | verteken | |||
imperative plur.1 | vertekent | |||
participles | vertekenend | vertekend | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |