From verwerpen (“to reject”) + -e- + -lijk.
verwerpelijk (comparative verwerpelijker, superlative verwerpelijkst)
Declension of verwerpelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | verwerpelijk | |||
inflected | verwerpelijke | |||
comparative | verwerpelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | verwerpelijk | verwerpelijker | het verwerpelijkst het verwerpelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | verwerpelijke | verwerpelijkere | verwerpelijkste |
n. sing. | verwerpelijk | verwerpelijker | verwerpelijkste | |
plural | verwerpelijke | verwerpelijkere | verwerpelijkste | |
definite | verwerpelijke | verwerpelijkere | verwerpelijkste | |
partitive | verwerpelijks | verwerpelijkers | — |