Composition of við (with) and víkja (to move, retreat)
viðvíkja
Conjugation of viðvíkja (group v-36-2) | ||
---|---|---|
infinitive | viðvíkja | |
supine | viðvikið/ viðvíkt | |
participle (a26/a5)1 | viðvíkjandi | viðvikin/ viðvíktur |
present | past | |
first singular | viðvíki | viðveik/ viðvíkti |
second singular | viðvíkur/ viðvíkir |
viðveikst/ viðvíkti |
third singular | viðvíkur/ viðvíkir |
viðveik/ viðvíkti |
plural | viðvíkja | viðviku/ viðvíktu |
imperative | ||
singular | viðvíkj! | |
plural | viðvíkjið! | |
1Only the past participle being declined. |