From an earlier verb *vingt (“to bend”) (the r follows the pattern of stingt “to harden, to stiffen,” stingrs “firm, strong, strict”), from Proto-Baltic *wing-, from Proto-Indo-European *wen- (“to bend, to incline”) with an extra g. Cognates include Lithuanian vingrùs (“tortuous, sinuous; agile, able, skillful”), Old Prussian wingriskan (“cunning, deceit(ful)”) (accusative).
vingrs (definite vingrais, comparative vingrāks, superlative visvingrākais, adverb vingri)
masculine (vīriešu dzimte) | feminine (sieviešu dzimte) | ||||
---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | ||
nominative | vingrs | vingri | vingra | vingras | |
genitive | vingra | vingru | vingras | vingru | |
dative | vingram | vingriem | vingrai | vingrām | |
accusative | vingru | vingrus | vingru | vingras | |
instrumental | vingru | vingriem | vingru | vingrām | |
locative | vingrā | vingros | vingrā | vingrās | |
vocative | — | — | — | — |
masculine (vīriešu dzimte) | feminine (sieviešu dzimte) | ||||
---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | ||
nominative | vingrais | vingrie | vingrā | vingrās | |
genitive | vingrā | vingro | vingrās | vingro | |
dative | vingrajam | vingrajiem | vingrajai | vingrajām | |
accusative | vingro | vingros | vingro | vingrās | |
instrumental | vingro | vingrajiem | vingro | vingrajām | |
locative | vingrajā | vingrajos | vingrajā | vingrajās | |
vocative | vingro, vingrais | vingrie | vingro, vingrā | vingrās |