From Proto-Finnic *vinka.
vinka (rare)
Inflection of vinka (Kotus type 9*G/kala, nk-ng gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | vinka | vingat | |
genitive | vingan | vinkojen | |
partitive | vinkaa | vinkoja | |
illative | vinkaan | vinkoihin | |
singular | plural | ||
nominative | vinka | vingat | |
accusative | nom. | vinka | vingat |
gen. | vingan | ||
genitive | vingan | vinkojen vinkain rare | |
partitive | vinkaa | vinkoja | |
inessive | vingassa | vingoissa | |
elative | vingasta | vingoista | |
illative | vinkaan | vinkoihin | |
adessive | vingalla | vingoilla | |
ablative | vingalta | vingoilta | |
allative | vingalle | vingoille | |
essive | vinkana | vinkoina | |
translative | vingaksi | vingoiksi | |
abessive | vingatta | vingoitta | |
instructive | — | vingoin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Borrowed from Sami, compare Northern Sami faggi.
vinka
Inflection of vinka (Kotus type 9*G/kala, nk-ng gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | vinka | vingat | |
genitive | vingan | vinkojen | |
partitive | vinkaa | vinkoja | |
illative | vinkaan | vinkoihin | |
singular | plural | ||
nominative | vinka | vingat | |
accusative | nom. | vinka | vingat |
gen. | vingan | ||
genitive | vingan | vinkojen vinkain rare | |
partitive | vinkaa | vinkoja | |
inessive | vingassa | vingoissa | |
elative | vingasta | vingoista | |
illative | vinkaan | vinkoihin | |
adessive | vingalla | vingoilla | |
ablative | vingalta | vingoilta | |
allative | vingalle | vingoille | |
essive | vinkana | vinkoina | |
translative | vingaksi | vingoiksi | |
abessive | vingatta | vingoitta | |
instructive | — | vingoin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Possessive forms of vinka (Kotus type 9*G/kala, nk-ng gradation) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Borrowed from Danish vinke, from Middle Low German winken, from Proto-Germanic *winkōną.
vinka (weak verb, third-person singular past indicative vinkaði, supine vinkað)
infinitive (nafnháttur) |
að vinka | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
vinkað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vinkandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vinka | við vinkum | present (nútíð) |
ég vinki | við vinkum |
þú vinkar | þið vinkið | þú vinkir | þið vinkið | ||
hann, hún, það vinkar | þeir, þær, þau vinka | hann, hún, það vinki | þeir, þær, þau vinki | ||
past (þátíð) |
ég vinkaði | við vinkuðum | past (þátíð) |
ég vinkaði | við vinkuðum |
þú vinkaðir | þið vinkuðuð | þú vinkaðir | þið vinkuðuð | ||
hann, hún, það vinkaði | þeir, þær, þau vinkuðu | hann, hún, það vinkaði | þeir, þær, þau vinkuðu | ||
imperative (boðháttur) |
vinka (þú) | vinkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vinkaðu | vinkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að vinkast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
vinkast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vinkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vinkast | við vinkumst | present (nútíð) |
ég vinkist | við vinkumst |
þú vinkast | þið vinkist | þú vinkist | þið vinkist | ||
hann, hún, það vinkast | þeir, þær, þau vinkast | hann, hún, það vinkist | þeir, þær, þau vinkist | ||
past (þátíð) |
ég vinkaðist | við vinkuðumst | past (þátíð) |
ég vinkaðist | við vinkuðumst |
þú vinkaðist | þið vinkuðust | þú vinkaðist | þið vinkuðust | ||
hann, hún, það vinkaðist | þeir, þær, þau vinkuðust | hann, hún, það vinkaðist | þeir, þær, þau vinkuðust | ||
imperative (boðháttur) |
vinkast (þú) | vinkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vinkastu | vinkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
From Proto-Finnic *vinka. Cognates include dialectal Finnish vinka and Estonian ving.
vinka
Declension of vinka (type 3/kana, nk-ng gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | vinka | vingat |
genitive | vingan | vinkoin |
partitive | vinkaa | vinkoja |
illative | vinkaa | vinkoi |
inessive | vingaas | vingois |
elative | vingast | vingoist |
allative | vingalle | vingoille |
adessive | vingaal | vingoil |
ablative | vingalt | vingoilt |
translative | vingaks | vingoiks |
essive | vinkanna, vinkaan | vinkoinna, vinkoin |
exessive1) | vinkant | vinkoint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
vinka
From Old Swedish vinka, from Middle Low German winken, from Proto-Germanic *winkōną.
vinka (present vinkar, preterite vinkade, supine vinkat, imperative vinka)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | vinka | vinkas | ||
supine | vinkat | vinkats | ||
imperative | vinka | — | ||
imper. plural1 | vinken | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | vinkar | vinkade | vinkas | vinkades |
ind. plural1 | vinka | vinkade | vinkas | vinkades |
subjunctive2 | vinke | vinkade | vinkes | vinkades |
present participle | vinkande | |||
past participle | vinkad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.