vola

See also: Appendix:Variations of "vola"

English

Noun

vola (plural volae)

A velum of silica in some diatoms
The hollow of the hand or foot.

Related terms

volar

Anagrams

Oval, oval

Catalan

Verb

vola

inflection of volar:
1. third-person singular present indicative
2. second-person singular imperative

Czech

Pronunciation

IPA^(key):

Noun

vola

genitive/accusative singular of vůl

Esperanto

Pronunciation

Audio (file)

Adjective

vola (accusative singular volan, plural volaj, accusative plural volajn)

voluntary

Related terms

vole (“voluntarily”)
voli (“to want, wish”)
volo (“volition; one's wish”)

Fijian

Noun

vola

letter (of an alphabet)
book (any book)
letter (epistle)

French

Verb

vola

third-person singular past historic of voler

Anagrams

lova

Icelandic

Etymology

From Old Norse vála.

Pronunciation

IPA^(key):
Rhymes: -ɔːla

Verb

vola (weak verb, third-person singular past indicative volaði, supine volað)

(intransitive) to blubber, to cry, to weep
(intransitive) to whine, to wail

Conjugation

vola — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að vola
supine (sagnbót)		volað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		volandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vola	við volum	present (nútíð)	ég voli	við volum
	þú volar	þið volið		þú volir	þið volið
	hann, hún, það volar	þeir, þær, þau vola		hann, hún, það voli	þeir, þær, þau voli

past (þátíð)	ég volaði	við voluðum	past (þátíð)	ég volaði	við voluðum
	þú volaðir	þið voluðuð		þú volaðir	þið voluðuð
	hann, hún, það volaði	þeir, þær, þau voluðu		hann, hún, það volaði	þeir, þær, þau voluðu

imperative (boðháttur)	vola (þú)	volið (þið)
	volaðu	voliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

volast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að volast
supine (sagnbót)		volast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		volandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég volast	við volumst	present (nútíð)	ég volist	við volumst
	þú volast	þið volist		þú volist	þið volist
	hann, hún, það volast	þeir, þær, þau volast		hann, hún, það volist	þeir, þær, þau volist

past (þátíð)	ég volaðist	við voluðumst	past (þátíð)	ég volaðist	við voluðumst
	þú volaðist	þið voluðust		þú volaðist	þið voluðust
	hann, hún, það volaðist	þeir, þær, þau voluðust		hann, hún, það volaðist	þeir, þær, þau voluðust

imperative (boðháttur)	volast (þú)	volist (þið)
	volastu	volisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

volaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	volaður	voluð	volað	volaðir	volaðar	voluð
accusative (þolfall)	volaðan	volaða	volað	volaða	volaðar	voluð
dative (þágufall)	voluðum	volaðri	voluðu	voluðum	voluðum	voluðum
genitive (eignarfall)	volaðs	volaðrar	volaðs	volaðra	volaðra	volaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	volaði	volaða	volaða	voluðu	voluðu	voluðu
accusative (þolfall)	volaða	voluðu	volaða	voluðu	voluðu	voluðu
dative (þágufall)	volaða	voluðu	volaða	voluðu	voluðu	voluðu
genitive (eignarfall)	volaða	voluðu	volaða	voluðu	voluðu	voluðu

Related terms

vol (“whining, wailing”)
volaður (“miserable”)
volæði (“misery”)

Interlingua

Verb

vola

present of volar
imperative of volar

Italian

Pronunciation

IPA^(key): /ˈvo.la/
Rhymes: -ola
Hyphenation: vó‧la

Verb

vola

inflection of volare:
1. third-person singular present indicative
2. second-person singular imperative

Anagrams

alvo, lavo, lavò

Latin

Etymology 1

Perhaps from Proto-Italic *welā, from Proto-Indo-European *welH-os (“round”) (whence also Old Norse valr (“round”)), from *welH- (“to turn”).

Pronunciation

(Classical) IPA^(key): /ˈu̯o.la/,
(modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /ˈvo.la/,

Noun

vola f (genitive volae); first declension

(anatomy) The palm of the hand or the sole of the foot; a volar surface.
A footprint

Declension

First-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	vola	volae
Genitive	volae	volārum
Dative	volae	volīs
Accusative	volam	volās
Ablative	volā	volīs
Vocative	vola	volae

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

volā

second-person singular present active imperative of volō

References

“vola”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
vola in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

^ De Vaan, Michiel (2008) “vola”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 686