voorkomen or vóórkomen
Sometimes spelled vóórkomen to indicate that the stress is on the first syllable, to distinguish from the word voorkómen, seen below.
Conjugation of voorkomen (strong class 4, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | voorkomen | |||
past singular | kwam voor | |||
past participle | voorgekomen | |||
infinitive | voorkomen | |||
gerund | voorkomen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | kom voor | kwam voor | voorkom | voorkwam |
2nd person sing. (jij) | komt voor, kom voor2 | kwam voor | voorkomt | voorkwam |
2nd person sing. (u) | komt voor | kwam voor | voorkomt | voorkwam |
2nd person sing. (gij) | komt voor | kwaamt voor | voorkomt | voorkwaamt |
3rd person singular | komt voor | kwam voor | voorkomt | voorkwam |
plural | komen voor | kwamen voor | voorkomen | voorkwamen |
subjunctive sing.1 | kome voor | kwame voor | voorkome | voorkwame |
subjunctive plur.1 | komen voor | kwamen voor | voorkomen | voorkwamen |
imperative sing. | kom voor | |||
imperative plur.1 | komt voor | |||
participles | voorkomend | voorgekomen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
voorkomen n (plural voorkomens)
voorkomen or voorkómen
Sometimes spelled voorkómen to indicate that the stress is on the second syllable, to distinguish from the word vóórkomen, seen above.
Conjugation of voorkomen (strong class 4, irregular, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | voorkomen | |||
past singular | voorkwam | |||
past participle | voorkomen | |||
infinitive | voorkomen | |||
gerund | voorkomen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | voorkom | voorkwam | ||
2nd person sing. (jij) | voorkomt, voorkom2 | voorkwam | ||
2nd person sing. (u) | voorkomt | voorkwam | ||
2nd person sing. (gij) | voorkomt | voorkwaamt | ||
3rd person singular | voorkomt | voorkwam | ||
plural | voorkomen | voorkwamen | ||
subjunctive sing.1 | voorkome | voorkwame | ||
subjunctive plur.1 | voorkomen | voorkwamen | ||
imperative sing. | voorkom | |||
imperative plur.1 | voorkomt | |||
participles | voorkomend | voorkomen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
voorkomen
Declension of voorkomen | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | voorkomen | |||
inflected | voorkomen | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | voorkomen | |||
indefinite | m./f. sing. | voorkomen | ||
n. sing. | voorkomen | |||
plural | voorkomen | |||
definite | voorkomen | |||
partitive | voorkomens |