From vrij (“free”) + pleiten (“plead”).
Audio: | (file) |
vrijpleiten
Conjugation of vrijpleiten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vrijpleiten | |||
past singular | pleitte vrij | |||
past participle | vrijgepleit | |||
infinitive | vrijpleiten | |||
gerund | vrijpleiten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
2nd person sing. (jij) | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
2nd person sing. (u) | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
2nd person sing. (gij) | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
3rd person singular | pleit vrij | pleitte vrij | vrijpleit | vrijpleitte |
plural | pleiten vrij | pleitten vrij | vrijpleiten | vrijpleitten |
subjunctive sing.1 | pleite vrij | pleitte vrij | vrijpleite | vrijpleitte |
subjunctive plur.1 | pleiten vrij | pleitten vrij | vrijpleiten | vrijpleitten |
imperative sing. | pleit vrij | |||
imperative plur.1 | pleit vrij | |||
participles | vrijpleitend | vrijgepleit | ||
1) Archaic. |