From Middle Dutch vuidich.
vuig (comparative vuiger, superlative vuigst)
Declension of vuig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | vuig | |||
inflected | vuige | |||
comparative | vuiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | vuig | vuiger | het vuigst het vuigste | |
indefinite | m./f. sing. | vuige | vuigere | vuigste |
n. sing. | vuig | vuiger | vuigste | |
plural | vuige | vuigere | vuigste | |
definite | vuige | vuigere | vuigste | |
partitive | vuigs | vuigers | — |