włodać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word włodać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word włodać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say włodać in singular and plural. Everything you need to know about the word włodać you have here. The definition of the word włodać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwłodać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *voldati. Displaced by władać, a borrowed doublet.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɫɔdat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɫɔdat͡ɕ/

Verb

włodać impf

  1. (attested in Lesser Poland) to reign, to rule
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 2, 9:
      Wlodacz bødzesz nad nimy w metle szelazney (reges eos in virga ferrea)
      [Włodać będziesz nad nimi w mietle żelaznej (reges eos in virga ferrea)]
    1. (attested in Greater Poland) to lead, to spearhead
      • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie, , , Lubin, page 104:
        Wlodaly presidebant (in tota Iudaea lugebant Iosiam, et qui praesidebant, cum uxoribus lamentabant eum usque in hunc diem II Esdr 1, 32)
        [Włodali presidebant (in tota Iudaea lugebant Iosiam, et qui praesidebant, cum uxoribus lamentabant eum usque in hunc diem II Esdr 1, 32)]
  2. to manage, to own
    • 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 14, 24:
      Calepha... wyodø w zemyø tø to... a szemyø iego bødze wlodacz yø (semen eius possidebit eam)
      [Kalefa... wwiodę w ziemię tę to... a siemię jego będzie włodać ją (semen eius possidebit eam)]
  3. (attested in Greater Poland) to take care of
    • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie, , , Lubin, page 91:
      Wlodaly preerant (qui credita habebant utensilia sanctuarii, praeerant similae et vino, et oleo, et turi, et aromatibus I Par 9, 29)
      [Włodali preerant (qui credita habebant utensilia sanctuarii, praeerant similae et vino, et oleo, et turi, et aromatibus I Par 9, 29)]

Derived terms

verbs
nouns
adjective

References

  • Boryś, Wiesław (2005) “władać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “władać, włodać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN