walgelijk

Hello, you have come here looking for the meaning of the word walgelijk. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word walgelijk, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say walgelijk in singular and plural. Everything you need to know about the word walgelijk you have here. The definition of the word walgelijk will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwalgelijk, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From Middle Dutch walgelijc. Equivalent to walgen (“to disgust”) +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • IPA(key): /ˈʋɑlɣələk/
  • Hyphenation: wal‧ge‧lijk

Adjective

walgelijk (comparative walgelijker, superlative walgelijkst)

  1. noisome, disgusting, revolting, nausea inducing
    Synonyms: om te kotsen, zum Kotzen
    Al zijn voorbeeldzinnen zijn ronduit walgelijk!
    All his example sentences are simply disgusting!

Declension

Declension of walgelijk
uninflected walgelijk
inflected walgelijke
comparative walgelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial walgelijk walgelijker het walgelijkst
het walgelijkste
indefinite m./f. sing. walgelijke walgelijkere walgelijkste
n. sing. walgelijk walgelijker walgelijkste
plural walgelijke walgelijkere walgelijkste
definite walgelijke walgelijkere walgelijkste
partitive walgelijks walgelijkers —

Derived terms

Wikious
Boobota
Sagapedia