weerkaatsen
Conjugation of weerkaatsen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | weerkaatsen | |||
past singular | weerkaatste | |||
past participle | weerkaatst | |||
infinitive | weerkaatsen | |||
gerund | weerkaatsen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | weerkaats | weerkaatste | ||
2nd person sing. (jij) | weerkaatst, weerkaats2 | weerkaatste | ||
2nd person sing. (u) | weerkaatst | weerkaatste | ||
2nd person sing. (gij) | weerkaatst | weerkaatste | ||
3rd person singular | weerkaatst | weerkaatste | ||
plural | weerkaatsen | weerkaatsten | ||
subjunctive sing.1 | weerkaatse | weerkaatste | ||
subjunctive plur.1 | weerkaatsen | weerkaatsten | ||
imperative sing. | weerkaats | |||
imperative plur.1 | weerkaatst | |||
participles | weerkaatsend | weerkaatst | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |