From weg (“away”) + rotten (“to rot”).
Audio: | (file) |
wegrotten
Conjugation of wegrotten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wegrotten | |||
past singular | rotte weg | |||
past participle | weggerot | |||
infinitive | wegrotten | |||
gerund | wegrotten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | rot weg | rotte weg | wegrot | wegrotte |
2nd person sing. (jij) | rot weg | rotte weg | wegrot | wegrotte |
2nd person sing. (u) | rot weg | rotte weg | wegrot | wegrotte |
2nd person sing. (gij) | rot weg | rotte weg | wegrot | wegrotte |
3rd person singular | rot weg | rotte weg | wegrot | wegrotte |
plural | rotten weg | rotten weg | wegrotten | wegrotten |
subjunctive sing.1 | rotte weg | rotte weg | wegrotte | wegrotte |
subjunctive plur.1 | rotten weg | rotten weg | wegrotten | wegrotten |
imperative sing. | rot weg | |||
imperative plur.1 | rot weg | |||
participles | wegrottend | weggerot | ||
1) Archaic. |