wić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word wić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word wić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say wić in singular and plural. Everything you need to know about the word wić you have here. The definition of the word wić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: wic and WIC

Polish

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Pronunciation

Etymology 1

Inherited from Old Polish wić, from Proto-Slavic *viti (stem *vьj-).

Verb

wić impf (frequentative (Middle Polish) wijać)

  1. (transitive) to plait
  2. (reflexive with się) to writhe, wriggle
Conjugation
Conjugation of wić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wić
present tense 1st wiję wijemy
2nd wijesz wijecie
3rd wije wiją
impersonal wije się
past tense 1st wiłem,
-(e)m wił 		wiłam,
-(e)m wiła 		wiłom,
-(e)m wiło 		wiliśmy,
-(e)śmy wili 		wiłyśmy,
-(e)śmy wiły
2nd wiłeś,
-(e)ś wił 		wiłaś,
-(e)ś wiła 		wiłoś,
-(e)ś wiło 		wiliście,
-(e)ście wili 		wiłyście,
-(e)ście wiły
3rd wił wiła wiło wili wiły
impersonal wito
future tense 1st będę wił,
będę wić 		będę wiła,
będę wić 		będę wiło,
będę wić 		będziemy wili,
będziemy wić 		będziemy wiły,
będziemy wić
2nd będziesz wił,
będziesz wić 		będziesz wiła,
będziesz wić 		będziesz wiło,
będziesz wić 		będziecie wili,
będziecie wić 		będziecie wiły,
będziecie wić
3rd będzie wił,
będzie wić 		będzie wiła,
będzie wić 		będzie wiło,
będzie wić 		będą wili,
będą wić 		będą wiły,
będą wić
impersonal będzie wić się
conditional 1st wiłbym,
bym wił 		wiłabym,
bym wiła 		wiłobym,
bym wiło 		wilibyśmy,
byśmy wili 		wiłybyśmy,
byśmy wiły
2nd wiłbyś,
byś wił 		wiłabyś,
byś wiła 		wiłobyś,
byś wiło 		wilibyście,
byście wili 		wiłybyście,
byście wiły
3rd wiłby,
by wił 		wiłaby,
by wiła 		wiłoby,
by wiło 		wiliby,
by wili 		wiłyby,
by wiły
impersonal wito by
imperative 1st niech wiję wijmy
2nd wij wijcie
3rd niech wije niech wiją
active adjectival participle wijący wijąca wijące wijący wijące
passive adjectival participle wity wita wite wici wite
contemporary adverbial participle wijąc
verbal noun wicie

Etymology 2

Inherited from Old Polish wić, from Proto-Slavic *vitь. Cognate with English withe.

Noun

wić f (diminutive witka)

  1. twig, osier
  2. (cytology) flagellum
Declension
Declension of wić
singular plural
nominative wić wici
genitive wici wici
dative wici wiciom
accusative wić wici
instrumental wicią wiciami
locative wici wiciach
vocative wici wici

Further reading

  • wić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wić in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *viti.

Verb

wić impf

  1. to wind, wrap, bind

Conjugation

Conjugation of wić (imperfective)
person singular dual plural
virile nonvirile
infinitive wić
transgressive wijo
present tense 1st wiju wijemoj wijemy
2nd wiješ wijetaj wijetej wijeće
3rd wije wijetaj wijetej wija
past tense 1st wijach wijachmoj wijachmy
2nd wiješe wiještaj wiještej wiješće
3rd wiješe wiještaj wiještej wijachu
imperative 1st — wijmoj wijmy
2nd wij wijtaj wijtej wijće
3rd wij —
past active participle wijacy
past passive participle wity
ł-form wił
verbal noun wiće
Wikious
Boobota
Sagapedia