Inherited from Old Polish wierny, from Proto-Slavic *věrьnъ. By surface analysis, wiara + -ny.
wierny (comparative wierniejszy or bardziej wierny, superlative najwierniejszy or najbardziej wierny, derived adverb wiernie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wierny | wierna | wierne | wierni | wierne | |
genitive | wiernego | wiernej | wiernego | wiernych | ||
dative | wiernemu | wiernej | wiernemu | wiernym | ||
accusative | wiernego | wierny | wierną | wierne | wiernych | wierne |
instrumental | wiernym | wierną | wiernym | wiernymi | ||
locative | wiernym | wiernej | wiernym | wiernych |
wierny m pers (female equivalent wierna)