Probably from Old Polish wierudny, itself from wierzyć.
wierutny (comparative wierutniejszy, superlative najwierutniejszy, derived adverb wierutnie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wierutny | wierutna | wierutne | wierutni | wierutne | |
genitive | wierutnego | wierutnej | wierutnego | wierutnych | ||
dative | wierutnemu | wierutnej | wierutnemu | wierutnym | ||
accusative | wierutnego | wierutny | wierutną | wierutne | wierutnych | wierutne |
instrumental | wierutnym | wierutną | wierutnym | wierutnymi | ||
locative | wierutnym | wierutnej | wierutnym | wierutnych |