wokattu

Hello, you have come here looking for the meaning of the word wokattu. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word wokattu, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say wokattu in singular and plural. Everything you need to know about the word wokattu you have here. The definition of the word wokattu will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwokattu, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Finnish

Etymology

wokata (to stir-fry) +‎ -ttu (past passive participle)

Pronunciation

Adjective

wokattu

  1. stir-fried

Declension

Inflection of wokattu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
nominative wokattu wokatut
genitive wokatun wokattujen
partitive wokattua wokattuja
illative wokattuun wokattuihin
singular plural
nominative wokattu wokatut
accusative nom. wokattu wokatut
gen. wokatun
genitive wokatun wokattujen
partitive wokattua wokattuja
inessive wokatussa wokatuissa
elative wokatusta wokatuista
illative wokattuun wokattuihin
adessive wokatulla wokatuilla
ablative wokatulta wokatuilta
allative wokatulle wokatuille
essive wokattuna wokattuina
translative wokatuksi wokatuiksi
abessive wokatutta wokatuitta
instructive wokatuin
comitative wokattuine
Possessive forms of wokattu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative wokattuni wokattuni
accusative nom. wokattuni wokattuni
gen. wokattuni
genitive wokattuni wokattujeni
partitive wokattuani wokattujani
inessive wokatussani wokatuissani
elative wokatustani wokatuistani
illative wokattuuni wokattuihini
adessive wokatullani wokatuillani
ablative wokatultani wokatuiltani
allative wokatulleni wokatuilleni
essive wokattunani wokattuinani
translative wokatukseni wokatuikseni
abessive wokatuttani wokatuittani
instructive
comitative wokattuineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative wokattusi wokattusi
accusative nom. wokattusi wokattusi
gen. wokattusi
genitive wokattusi wokattujesi
partitive wokattuasi wokattujasi
inessive wokatussasi wokatuissasi
elative wokatustasi wokatuistasi
illative wokattuusi wokattuihisi
adessive wokatullasi wokatuillasi
ablative wokatultasi wokatuiltasi
allative wokatullesi wokatuillesi
essive wokattunasi wokattuinasi
translative wokatuksesi wokatuiksesi
abessive wokatuttasi wokatuittasi
instructive
comitative wokattuinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative wokattumme wokattumme
accusative nom. wokattumme wokattumme
gen. wokattumme
genitive wokattumme wokattujemme
partitive wokattuamme wokattujamme
inessive wokatussamme wokatuissamme
elative wokatustamme wokatuistamme
illative wokattuumme wokattuihimme
adessive wokatullamme wokatuillamme
ablative wokatultamme wokatuiltamme
allative wokatullemme wokatuillemme
essive wokattunamme wokattuinamme
translative wokatuksemme wokatuiksemme
abessive wokatuttamme wokatuittamme
instructive
comitative wokattuinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative wokattunne wokattunne
accusative nom. wokattunne wokattunne
gen. wokattunne
genitive wokattunne wokattujenne
partitive wokattuanne wokattujanne
inessive wokatussanne wokatuissanne
elative wokatustanne wokatuistanne
illative wokattuunne wokattuihinne
adessive wokatullanne wokatuillanne
ablative wokatultanne wokatuiltanne
allative wokatullenne wokatuillenne
essive wokattunanne wokattuinanne
translative wokatuksenne wokatuiksenne
abessive wokatuttanne wokatuittanne
instructive
comitative wokattuinenne

Participle

wokattu

  1. past passive participle of wokata