wykorzenić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word wykorzenić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word wykorzenić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say wykorzenić in singular and plural. Everything you need to know about the word wykorzenić you have here. The definition of the word wykorzenić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwykorzenić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From wy- +‎ korzeń +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.kɔˈʐɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ko‧rze‧nić

Verb

wykorzenić pf (imperfective wykorzeniać)

  1. (transitive) to eradicate (to pull up a plant by the roots)
  2. (transitive) to extirpate (to put an end to something adverse)
  3. (transitive) to unroot, to uproot, to disroot (to become estranged from a culture, tradition or environment)

Conjugation

Conjugation of wykorzenić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykorzenić
future tense 1st wykorzenię wykorzenimy
2nd wykorzenisz wykorzenicie
3rd wykorzeni wykorzenią
impersonal wykorzeni się
past tense 1st wykorzeniłem,
-(e)m wykorzenił 		wykorzeniłam,
-(e)m wykorzeniła 		wykorzeniłom,
-(e)m wykorzeniło 		wykorzeniliśmy,
-(e)śmy wykorzenili 		wykorzeniłyśmy,
-(e)śmy wykorzeniły
2nd wykorzeniłeś,
-(e)ś wykorzenił 		wykorzeniłaś,
-(e)ś wykorzeniła 		wykorzeniłoś,
-(e)ś wykorzeniło 		wykorzeniliście,
-(e)ście wykorzenili 		wykorzeniłyście,
-(e)ście wykorzeniły
3rd wykorzenił wykorzeniła wykorzeniło wykorzenili wykorzeniły
impersonal wykorzeniono
conditional 1st wykorzeniłbym,
bym wykorzenił 		wykorzeniłabym,
bym wykorzeniła 		wykorzeniłobym,
bym wykorzeniło 		wykorzenilibyśmy,
byśmy wykorzenili 		wykorzeniłybyśmy,
byśmy wykorzeniły
2nd wykorzeniłbyś,
byś wykorzenił 		wykorzeniłabyś,
byś wykorzeniła 		wykorzeniłobyś,
byś wykorzeniło 		wykorzenilibyście,
byście wykorzenili 		wykorzeniłybyście,
byście wykorzeniły
3rd wykorzeniłby,
by wykorzenił 		wykorzeniłaby,
by wykorzeniła 		wykorzeniłoby,
by wykorzeniło 		wykorzeniliby,
by wykorzenili 		wykorzeniłyby,
by wykorzeniły
impersonal wykorzeniono by
imperative 1st niech wykorzenię wykorzeńmy
2nd wykorzeń wykorzeńcie
3rd niech wykorzeni niech wykorzenią
passive adjectival participle wykorzeniony wykorzeniona wykorzenione wykorzenieni wykorzenione
anterior adverbial participle wykorzeniwszy
verbal noun wykorzenienie

Further reading

  • wykorzenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykorzenić in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia