From wymawianie + -owy. First attested in 1899.[1]
wymawianiowy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wymawianiowy | wymawianiowa | wymawianiowe | wymawianiowi | wymawianiowe | |
genitive | wymawianiowego | wymawianiowej | wymawianiowego | wymawianiowych | ||
dative | wymawianiowemu | wymawianiowej | wymawianiowemu | wymawianiowym | ||
accusative | wymawianiowego | wymawianiowy | wymawianiową | wymawianiowe | wymawianiowych | wymawianiowe |
instrumental | wymawianiowym | wymawianiową | wymawianiowym | wymawianiowymi | ||
locative | wymawianiowym | wymawianiowej | wymawianiowym | wymawianiowych |