From wypowiadać + -alny. First attested in 1861.[1]
wypowiadalny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wypowiadalny | wypowiadalna | wypowiadalne | wypowiadalni | wypowiadalne | |
genitive | wypowiadalnego | wypowiadalnej | wypowiadalnego | wypowiadalnych | ||
dative | wypowiadalnemu | wypowiadalnej | wypowiadalnemu | wypowiadalnym | ||
accusative | wypowiadalnego | wypowiadalny | wypowiadalną | wypowiadalne | wypowiadalnych | wypowiadalne |
instrumental | wypowiadalnym | wypowiadalną | wypowiadalnym | wypowiadalnymi | ||
locative | wypowiadalnym | wypowiadalnej | wypowiadalnym | wypowiadalnych |