Hello, you have come here looking for the meaning of the word
wyrąbać . In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
wyrąbać , but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
wyrąbać in singular and plural. Everything you need to know about the word
wyrąbać you have here. The definition of the word
wyrąbać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
wyrąbać , as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wyrębać . By surface analysis , wy- + rąbać .
Pronunciation
Rhymes: -ɔmbat͡ɕ
Syllabification: wy‧rą‧bać
Verb
wyrąbać pf (imperfective wyrąbywać )
( transitive ) to chop down , to hew down ( to remove plants by chopping )
Synonyms: wyciąć , zrąbać
( transitive ) to cut open ( to make a hole or recess with strong blows from a sharp tool )
( transitive ) to cut apart ( to break with strong blows from a sharp instrument, especially on the surface of something )
Synonym: wybić
( transitive , colloquial ) to blast ( to speak directly, openly, and critically )
Synonyms: walnąć , wygarnąć
( transitive ) to cut out ( to to extract something from something by cutting )
( transitive , obsolete ) to chop down ( to kill all of with a chopping weapon )
Synonym: wyciąć
( transitive , obsolete ) to blurt out ( to say without thinking, sometimes by memory )
Synonym: wyklepać
( transitive , obsolete ) to chop out , to cut out ( to form, e.g. a figure, by chopping or cutting, e.g. from a block of material )
( transitive , obsolete ) to nick ( to make ragged or uneven, as by cutting nicks or notches in )
Synonym: wyszczerbić
( reflexive with się ) to go ass over teakettle ( to fall and hurt oneself )
( reflexive with się , obsolete ) to chop one's way out of ( to leave by chopping thing to make a path )
Conjugation
Conjugation of wyrąbać pf
wyrąbać
wyrąbię
wyrąbiemy
wyrąbiesz
wyrąbiecie
wyrąbie
wyrąbią
wyrąbie się
wyrąbałem , -(e)m wyrąbał
wyrąbałam , -(e)m wyrąbała
wyrąbałom , -(e)m wyrąbało
wyrąbaliśmy , -(e)śmy wyrąbali
wyrąbałyśmy , -(e)śmy wyrąbały
wyrąbałeś , -(e)ś wyrąbał
wyrąbałaś , -(e)ś wyrąbała
wyrąbałoś , -(e)ś wyrąbało
wyrąbaliście , -(e)ście wyrąbali
wyrąbałyście , -(e)ście wyrąbały
wyrąbał
wyrąbała
wyrąbało
wyrąbali
wyrąbały
wyrąbano
wyrąbałbym , bym wyrąbał
wyrąbałabym , bym wyrąbała
wyrąbałobym , bym wyrąbało
wyrąbalibyśmy , byśmy wyrąbali
wyrąbałybyśmy , byśmy wyrąbały
wyrąbałbyś , byś wyrąbał
wyrąbałabyś , byś wyrąbała
wyrąbałobyś , byś wyrąbało
wyrąbalibyście , byście wyrąbali
wyrąbałybyście , byście wyrąbały
wyrąbałby , by wyrąbał
wyrąbałaby , by wyrąbała
wyrąbałoby , by wyrąbało
wyrąbaliby , by wyrąbali
wyrąbałyby , by wyrąbały
wyrąbano by
niech wyrąbię
wyrąbmy
wyrąb
wyrąbcie
niech wyrąbie
niech wyrąbią
wyrąbany
wyrąbana
wyrąbane
wyrąbani
wyrąbane
wyrąbawszy
wyrąbanie
Further reading
wyrąbać in Wielki słownik języka polskiego , Instytut Języka Polskiego PAN
wyrąbać się in Wielki słownik języka polskiego , Instytut Języka Polskiego PAN
wyrąbać in Polish dictionaries at PWN
Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023 ) “wyrąbać ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish ]
Samuel Bogumił Linde (1807–1814 ) “wyrąbać ”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861 ) “wyrąbać ”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz , A. Kryński , W. Niedźwiedzki , editors (1919 ), “wyrąbać ”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1003