wystarczyć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word wystarczyć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word wystarczyć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say wystarczyć in singular and plural. Everything you need to know about the word wystarczyć you have here. The definition of the word wystarczyć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwystarczyć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From wy- +‎ starczyć.[1] First attested in the 16th century.[2] Compare Kashubian wëstarczëc and Silesian wystarczyć.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vɘˈstar.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -art͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧star‧czyć

Verb

wystarczyć pf (imperfective wystarczać)

  1. (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to occur in sufficient quantity or degree)
    Synonym: starczyć
    Antonyms: braknąć, zabraknąć
  2. (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to be a sufficient cause or reason)
    Synonym: starczyć
  3. (intransitive) to do (to be a sufficient replacement)
    Synonym: starczyć
  4. (obsolete, intransitive) to manage (to be able to do)
  5. (obsolete, intransitive) to afford (to have enough money for)

Conjugation

Conjugation of wystarczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystarczyć
future tense 1st wystarczę wystarczymy
2nd wystarczysz wystarczycie
3rd wystarczy wystarczą
impersonal wystarczy się
past tense 1st wystarczyłem,
-(e)m wystarczył
wystarczyłam,
-(e)m wystarczyła
wystarczyłom,
-(e)m wystarczyło
wystarczyliśmy,
-(e)śmy wystarczyli
wystarczyłyśmy,
-(e)śmy wystarczyły
2nd wystarczyłeś,
-(e)ś wystarczył
wystarczyłaś,
-(e)ś wystarczyła
wystarczyłoś,
-(e)ś wystarczyło
wystarczyliście,
-(e)ście wystarczyli
wystarczyłyście,
-(e)ście wystarczyły
3rd wystarczył wystarczyła wystarczyło wystarczyli wystarczyły
impersonal wystarczono
conditional 1st wystarczyłbym,
bym wystarczył
wystarczyłabym,
bym wystarczyła
wystarczyłobym,
bym wystarczyło
wystarczylibyśmy,
byśmy wystarczyli
wystarczyłybyśmy,
byśmy wystarczyły
2nd wystarczyłbyś,
byś wystarczył
wystarczyłabyś,
byś wystarczyła
wystarczyłobyś,
byś wystarczyło
wystarczylibyście,
byście wystarczyli
wystarczyłybyście,
byście wystarczyły
3rd wystarczyłby,
by wystarczył
wystarczyłaby,
by wystarczyła
wystarczyłoby,
by wystarczyło
wystarczyliby,
by wystarczyli
wystarczyłyby,
by wystarczyły
impersonal wystarczono by
imperative 1st niech wystarczę wystarczmy
2nd wystarcz wystarczcie
3rd niech wystarczy niech wystarczą
anterior adverbial participle wystarczywszy
verbal noun wystarczenie

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wystarczyć is one of the most used words in Polish, appearing 20 times in scientific texts, 7 times in news, 13 times in essays, 13 times in fiction, and 41 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 94 times, making it the 675th most common word in a corpus of 500,000 words.[3]

References

  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “starczyć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wystarczyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  3. ^ Ida Kurcz (1990) “wystarczyć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 712

Further reading

Silesian

Etymology

From wy- +‎ starczyć. Compare Silesian wystarczyć.

Pronunciation

Verb

wystarczyć pf (imperfective wystarczać)

  1. (intransitive) to last, to suffice, to be enough
    Synonym: starczyć

Conjugation

Conjugation of wystarczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wystarczyć
future tense 1st wystarczã wystarczymy
2nd wystarczysz wystarczycie
3rd wystarczy wystarczōm
past tense 1st wystarczōłch,
wystarczōłech,
wystarczōł żech
wystarczyłach
wystarczyła żech
wystarczyłoch1)
wystarczyło żech
1)
wystarczylimy,
wystarczylichmy
wystarczyłymy,
wystarczyłychmy
2nd wystarczōłś,
wystarczōłeś,
wystarczōł żeś
wystarczyłaś
wystarczyła żeś
wystarczyłoś1)
wystarczyło żeś
1)
wystarczyliście,
wystarczyli żeście
wystarczyłyście,
wystarczyły żeście
3rd wystarczōł wystarczyła wystarczyło wystarczyli wystarczyły
pluperfect tense2)
1st bōłch wystarczōł,
bōłech wystarczōł,
bōł żech wystarczōł
byłach wystarczyła
była żech wystarczyła
byłoch wystarczyło1)
było żech wystarczyło
1)
byli my wystarczyli,
bylichmy wystarczyli
były my wystarczyły,
byłychmy wystarczyły
2nd bōłś wystarczōł,
bōłeś wystarczōł,
bōł żeś wystarczōł
byłaś wystarczyła
była żeś wystarczyła
byłoś wystarczyło1)
było żeś wystarczyło
1)
byliście wystarczyli,
byli żeście wystarczyli
byłyście wystarczyły,
były żeście wystarczyły
3rd bōł wystarczōł była wystarczyła było wystarczyło1)
były my wystarczyli,
byłychmy wystarczyli
były wystarczyły
conditional 1st bych wystarczōł bych wystarczyła byście wystarczyli by my wystarczyły,
bychmy wystarczyły
2nd byś wystarczōł byś wystarczyła byście wystarczyli byście wystarczyły
3rd by wystarczōł by wystarczyła by wystarczyło by wystarczyli by wystarczyły
imperative 1st niych wystarczã wystarczmy
2nd wystarcz wystarczcie
3rd niych wystarczy niych wystarczōm
verbal noun wystarczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading