wytknąć

Polish

From wy- +‎ tknąć.

wytknąć pf (imperfective wytykać)

(transitive) to poke out, to stick out, to pop out (to cause to appear from some closed or hidden place)
(transitive) to point out, to bring attention to (e.g. mistakes, flaws)
(transitive, chiefly figurative) to set out, to determine, to demarcate

Conjugation of wytknąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wytknąć
future tense	1^st	wytknę			wytkniemy
	2^nd	wytkniesz			wytkniecie
	3^rd	wytknie			wytkną
	impersonal	wytknie się
past tense	1^st	wytknąłem, -(e)m wytknął	wytknęłam, -(e)m wytknęła	wytknęłom, -(e)m wytknęło	wytknęliśmy, -(e)śmy wytknęli	wytknęłyśmy, -(e)śmy wytknęły
	2^nd	wytknąłeś, -(e)ś wytknął	wytknęłaś, -(e)ś wytknęła	wytknęłoś, -(e)ś wytknęło	wytknęliście, -(e)ście wytknęli	wytknęłyście, -(e)ście wytknęły
	3^rd	wytknął	wytknęła	wytknęło	wytknęli	wytknęły
	impersonal	wytknięto
conditional	1^st	wytknąłbym, bym wytknął	wytknęłabym, bym wytknęła	wytknęłobym, bym wytknęło	wytknęlibyśmy, byśmy wytknęli	wytknęłybyśmy, byśmy wytknęły
	2^nd	wytknąłbyś, byś wytknął	wytknęłabyś, byś wytknęła	wytknęłobyś, byś wytknęło	wytknęlibyście, byście wytknęli	wytknęłybyście, byście wytknęły
	3^rd	wytknąłby, by wytknął	wytknęłaby, by wytknęła	wytknęłoby, by wytknęło	wytknęliby, by wytknęli	wytknęłyby, by wytknęły
	impersonal	wytknięto by
imperative	1^st	niech wytknę			wytknijmy
	2^nd	wytknij			wytknijcie
	3^rd	niech wytknie			niech wytkną
passive adjectival participle		wytknięty	wytknięta	wytknięte	wytknięci	wytknięte
anterior adverbial participle		wytknąwszy
verbal noun		wytknięcie