wyznaczyć

Polish

From wy- +‎ znaczyć.

wyznaczyć pf (imperfective wyznaczać)

(transitive) to assign, to nominate, to name (designate for a role)
(transitive) to demarcate, to mark out
(transitive) to schedule, to fix, to allot (assign time for a particular purpose)
(transitive) to determine, to evaluate

Conjugation of wyznaczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyznaczyć
future tense	1^st	wyznaczę			wyznaczymy
	2^nd	wyznaczysz			wyznaczycie
	3^rd	wyznaczy			wyznaczą
	impersonal	wyznaczy się
past tense	1^st	wyznaczyłem, -(e)m wyznaczył	wyznaczyłam, -(e)m wyznaczyła	wyznaczyłom, -(e)m wyznaczyło	wyznaczyliśmy, -(e)śmy wyznaczyli	wyznaczyłyśmy, -(e)śmy wyznaczyły
	2^nd	wyznaczyłeś, -(e)ś wyznaczył	wyznaczyłaś, -(e)ś wyznaczyła	wyznaczyłoś, -(e)ś wyznaczyło	wyznaczyliście, -(e)ście wyznaczyli	wyznaczyłyście, -(e)ście wyznaczyły
	3^rd	wyznaczył	wyznaczyła	wyznaczyło	wyznaczyli	wyznaczyły
	impersonal	wyznaczono
conditional	1^st	wyznaczyłbym, bym wyznaczył	wyznaczyłabym, bym wyznaczyła	wyznaczyłobym, bym wyznaczyło	wyznaczylibyśmy, byśmy wyznaczyli	wyznaczyłybyśmy, byśmy wyznaczyły
	2^nd	wyznaczyłbyś, byś wyznaczył	wyznaczyłabyś, byś wyznaczyła	wyznaczyłobyś, byś wyznaczyło	wyznaczylibyście, byście wyznaczyli	wyznaczyłybyście, byście wyznaczyły
	3^rd	wyznaczyłby, by wyznaczył	wyznaczyłaby, by wyznaczyła	wyznaczyłoby, by wyznaczyło	wyznaczyliby, by wyznaczyli	wyznaczyłyby, by wyznaczyły
	impersonal	wyznaczono by
imperative	1^st	niech wyznaczę			wyznaczmy
	2^nd	wyznacz			wyznaczcie
	3^rd	niech wyznaczy			niech wyznaczą
passive adjectival participle		wyznaczony	wyznaczona	wyznaczone	wyznaczeni	wyznaczone
anterior adverbial participle		wyznaczywszy
verbal noun		wyznaczenie