From yönelme (“orientating, formatting”) + hal (“case”).
yönelme hali (definite accusative yönelme halini, plural yönelme halleri)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | yönelme hali | |
Definite accusative | yönelme halini | |
Singular | Plural | |
Nominative | yönelme hali | yönelme halleri |
Definite accusative | yönelme halini | yönelme hallerini |
Dative | yönelme haline | yönelme hallerine |
Locative | yönelme halinde | yönelme hallerinde |
Ablative | yönelme halinden | yönelme hallerinden |
Genitive | yönelme halinin | yönelme hallerinin |