Inherited from Ottoman Turkish یوقش (yokuş, “rise, slope”), from a derivation of Proto-Turkic *yok (“up, above; hill”).
yokuş (definite accusative yokuşu, plural yokuşlar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | yokuş | |
Definite accusative | yokuşu | |
Singular | Plural | |
Nominative | yokuş | yokuşlar |
Definite accusative | yokuşu | yokuşları |
Dative | yokuşa | yokuşlara |
Locative | yokuşta | yokuşlarda |
Ablative | yokuştan | yokuşlardan |
Genitive | yokuşun | yokuşların |