zderzać

From zderzyć +‎ -ać.

• IPA^(key): /ˈzdɛ.ʐat͡ɕ/

• Audio 1; “zderzać”:

  (file)

• Audio 2; “zderzać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛʐat͡ɕ
• Syllabification: zde‧rzać

zderzać impf (perfective zderzyć)

1. (transitive) to strike, to collide (to cause something to strike something else)
2. (transitive) to collide (to juxtapose two concepts so as to create a contrast)
3. (reflexive with się, of two or more objects) to strike, to collide each other (to suddenly and unexpectedly make contact)

   Synonym: ładować się

4. (reflexive with się) to collide (to meet difficulties because of something)

   zderzać się z rzeczywistością ― to collide with reality

5. (reflexive with się) to collide (to have one's features accentuated due to a difference when presented with something else)

   poglądy zderzają się ― views collide

• zderzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zderzać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zderzać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zderzać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zderzać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 409
• zderzać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego