zekâ
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zekâ | zekâler |
genitive | zekâniñ | zekâlerniñ |
dative | zekâge | zekâlerge |
accusative | zekâni | zekâlerni |
locative | zekâde | zekâlerde |
ablative | zekâden | zekâlerden |
Inherited from Ottoman Turkish ذكا (zekâ), from Arabic ذَكَاء (ḏakāʔ).
zekâ (definite accusative zekâyı, plural zekâlar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | zekâ | |
Definite accusative | zekâyı | |
Singular | Plural | |
Nominative | zekâ | zekâlar |
Definite accusative | zekâyı | zekâları |
Dative | zekâya | zekâlara |
Locative | zekâda | zekâlarda |
Ablative | zekâdan | zekâlardan |
Genitive | zekânın | zekâların |