From zelf + genoeg + -zaam, perhaps a calque of German selbstgenügsam.
zelfgenoegzaam (comparative zelfgenoegzamer, superlative zelfgenoegzaamst)
Declension of zelfgenoegzaam | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | zelfgenoegzaam | |||
inflected | zelfgenoegzame | |||
comparative | zelfgenoegzamer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | zelfgenoegzaam | zelfgenoegzamer | het zelfgenoegzaamst het zelfgenoegzaamste | |
indefinite | m./f. sing. | zelfgenoegzame | zelfgenoegzamere | zelfgenoegzaamste |
n. sing. | zelfgenoegzaam | zelfgenoegzamer | zelfgenoegzaamste | |
plural | zelfgenoegzame | zelfgenoegzamere | zelfgenoegzaamste | |
definite | zelfgenoegzame | zelfgenoegzamere | zelfgenoegzaamste | |
partitive | zelfgenoegzaams | zelfgenoegzamers | — |