From zelf + voorzienend, present participle of voorzien (“to provide”).
Audio: | (file) |
zelfvoorzienend (comparative zelfvoorzienender, superlative zelfvoorzienendst)
Declension of zelfvoorzienend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | zelfvoorzienend | |||
inflected | zelfvoorzienende | |||
comparative | zelfvoorzienender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | zelfvoorzienend | zelfvoorzienender | het zelfvoorzienendst het zelfvoorzienendste | |
indefinite | m./f. sing. | zelfvoorzienende | zelfvoorzienendere | zelfvoorzienendste |
n. sing. | zelfvoorzienend | zelfvoorzienender | zelfvoorzienendste | |
plural | zelfvoorzienende | zelfvoorzienendere | zelfvoorzienendste | |
definite | zelfvoorzienende | zelfvoorzienendere | zelfvoorzienendste | |
partitive | zelfvoorzienends | zelfvoorzienenders | — |