zerwać

Polish

From ze- +‎ rwać.

zerwać pf (imperfective zrywać)

(transitive) to tear off
Przed użyciem zerwij folię ochronną. ― Tear off the protective foil before use.
(transitive) to pick, to collect fruit
Sadownik zerwał jabłko z drzewa. ― The fruit farmer picked an apple from the tree.
(transitive) to kick, to quit, to give up , to break a habit
Zerwałem z jedzeniem słodyczy. ― I quit eating candy.
(transitive) to break up , to end a relationship
Wczoraj zerwałam z Adamem. ― I broke up with Adam yesterday.
(reflexive with się) to stand up, to get up
(reflexive with się, of weather) to begin

Conjugation of zerwać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zerwać
future tense	1^st	zerwę			zerwiemy
	2^nd	zerwiesz			zerwiecie
	3^rd	zerwie			zerwą
	impersonal	zerwie się
past tense	1^st	zerwałem, -(e)m zerwał	zerwałam, -(e)m zerwała	zerwałom, -(e)m zerwało	zerwaliśmy, -(e)śmy zerwali	zerwałyśmy, -(e)śmy zerwały
	2^nd	zerwałeś, -(e)ś zerwał	zerwałaś, -(e)ś zerwała	zerwałoś, -(e)ś zerwało	zerwaliście, -(e)ście zerwali	zerwałyście, -(e)ście zerwały
	3^rd	zerwał	zerwała	zerwało	zerwali	zerwały
	impersonal	zerwano
conditional	1^st	zerwałbym, bym zerwał	zerwałabym, bym zerwała	zerwałobym, bym zerwało	zerwalibyśmy, byśmy zerwali	zerwałybyśmy, byśmy zerwały
	2^nd	zerwałbyś, byś zerwał	zerwałabyś, byś zerwała	zerwałobyś, byś zerwało	zerwalibyście, byście zerwali	zerwałybyście, byście zerwały
	3^rd	zerwałby, by zerwał	zerwałaby, by zerwała	zerwałoby, by zerwało	zerwaliby, by zerwali	zerwałyby, by zerwały
	impersonal	zerwano by
imperative	1^st	niech zerwę			zerwijmy
	2^nd	zerwij			zerwijcie
	3^rd	niech zerwie			niech zerwą
passive adjectival participle		zerwany	zerwana	zerwane	zerwani	zerwane
anterior adverbial participle		zerwawszy
verbal noun		zerwanie

verbs