From zgłoska + -o- + twórczy. First attested in 1885.[1]
zgłoskotwórczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | zgłoskotwórczy | zgłoskotwórcza | zgłoskotwórcze | zgłoskotwórczy | zgłoskotwórcze | |
genitive | zgłoskotwórczego | zgłoskotwórczej | zgłoskotwórczego | zgłoskotwórczych | ||
dative | zgłoskotwórczemu | zgłoskotwórczej | zgłoskotwórczemu | zgłoskotwórczym | ||
accusative | zgłoskotwórczego | zgłoskotwórczy | zgłoskotwórczą | zgłoskotwórcze | zgłoskotwórczych | zgłoskotwórcze |
instrumental | zgłoskotwórczym | zgłoskotwórczą | zgłoskotwórczym | zgłoskotwórczymi | ||
locative | zgłoskotwórczym | zgłoskotwórczej | zgłoskotwórczym | zgłoskotwórczych |