znaczyć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word znaczyć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word znaczyć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say znaczyć in singular and plural. Everything you need to know about the word znaczyć you have here. The definition of the word znaczyć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofznaczyć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *značiti. By surface analysis, znak +‎ -yć. First attested in the 16th century.

Pronunciation

Verb

znaczyć impf

  1. (transitive) to mean (to convey, to signify, to indicate)
    Synonym: oznaczać
  2. (transitive) to mean, to matter (to have recognition)
    Synonyms: liczyć się, mieć znaczenie
  3. (transitive) to mean, to matter (to have some value)
    Synonyms: liczyć się, mieć znaczenie, ważyć
  4. (transitive) to mark, to sign (to physically leave marks or signs i.e. on a road)
    Synonyms: oznaczać, wytyczać, znakować
  5. (transitive) to mark, to sign (to leave a mark or sign of one's presence)
  6. (transitive, obsolete) to write down, to note
    Synonyms: notować, zapisywać się
  7. (reflexive with się) to show (to be seen as a sign)
    Synonyms: uwidaczniać się, widnieć
  8. (reflexive with się, Middle Polish, expressive) to mean (to convey, to signify, to indicate)

Conjugation

Conjugation of znaczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive znaczyć
present tense 1st znaczę znaczymy
2nd znaczysz znaczycie
3rd znaczy znaczą
impersonal znaczy się
past tense 1st znaczyłem,
-(e)m znaczył 		znaczyłam,
-(e)m znaczyła 		znaczyłom,
-(e)m znaczyło 		znaczyliśmy,
-(e)śmy znaczyli 		znaczyłyśmy,
-(e)śmy znaczyły
2nd znaczyłeś,
-(e)ś znaczył 		znaczyłaś,
-(e)ś znaczyła 		znaczyłoś,
-(e)ś znaczyło 		znaczyliście,
-(e)ście znaczyli 		znaczyłyście,
-(e)ście znaczyły
3rd znaczył znaczyła znaczyło znaczyli znaczyły
impersonal znaczono
future tense 1st będę znaczył,
będę znaczyć 		będę znaczyła,
będę znaczyć 		będę znaczyło,
będę znaczyć 		będziemy znaczyli,
będziemy znaczyć 		będziemy znaczyły,
będziemy znaczyć
2nd będziesz znaczył,
będziesz znaczyć 		będziesz znaczyła,
będziesz znaczyć 		będziesz znaczyło,
będziesz znaczyć 		będziecie znaczyli,
będziecie znaczyć 		będziecie znaczyły,
będziecie znaczyć
3rd będzie znaczył,
będzie znaczyć 		będzie znaczyła,
będzie znaczyć 		będzie znaczyło,
będzie znaczyć 		będą znaczyli,
będą znaczyć 		będą znaczyły,
będą znaczyć
impersonal będzie znaczyć się
conditional 1st znaczyłbym,
bym znaczył 		znaczyłabym,
bym znaczyła 		znaczyłobym,
bym znaczyło 		znaczylibyśmy,
byśmy znaczyli 		znaczyłybyśmy,
byśmy znaczyły
2nd znaczyłbyś,
byś znaczył 		znaczyłabyś,
byś znaczyła 		znaczyłobyś,
byś znaczyło 		znaczylibyście,
byście znaczyli 		znaczyłybyście,
byście znaczyły
3rd znaczyłby,
by znaczył 		znaczyłaby,
by znaczyła 		znaczyłoby,
by znaczyło 		znaczyliby,
by znaczyli 		znaczyłyby,
by znaczyły
impersonal znaczono by
imperative 1st niech znaczę znaczmy
2nd znacz znaczcie
3rd niech znaczy niech znaczą
active adjectival participle znaczący znacząca znaczące znaczący znaczące
passive adjectival participle znaczony znaczona znaczone znaczeni znaczone
contemporary adverbial participle znacząc
verbal noun znaczenie

Derived terms

adjectives
nouns
particles
verbs
verbs

Related terms

nouns

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), znaczyć is one of the most used words in Polish, appearing 47 times in scientific texts, 4 times in news, 21 times in essays, 34 times in fiction, and 74 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 180 times, making it the 321st most common word in a corpus of 500,000 words.

References

  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “znaczyć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Mańczak, Witold (2017) “znaczyć”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  3. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “znaczyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  4. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “znaczyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  5. ^ Ida Kurcz (1990) “znaczyć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎ (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 780

Further reading

  • znaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • znaczyć in Polish dictionaries at PWN
  • “ZNACZYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 21.09.2009
  • “ZNACZYĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 21.09.2009
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “znaczyć”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “znaczyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “znaczyć”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 8, Warsaw, page 573
  • znaczyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *značiti. By surface analysis, znak +‎ -yć.

Pronunciation

Verb

znaczyć impf

  1. (transitive) to mean (to convey, to signify, to indicate)

Conjugation

Conjugation of znaczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive znaczyć
present tense 1st znaczã znaczymy
2nd znaczysz znaczycie
3rd znaczy znaczōm
past tense 1st znaczōłch,
znaczōłech,
znaczōł żech 		znaczyłach
znaczyła żech 		znaczyłoch1)
znaczyło żech1) 		znaczylimy,
znaczylichmy 		znaczyłymy,
znaczyłychmy
2nd znaczōłś,
znaczōłeś,
znaczōł żeś 		znaczyłaś
znaczyła żeś 		znaczyłoś1)
znaczyło żeś1) 		znaczyliście,
znaczyli żeście 		znaczyłyście,
znaczyły żeście
3rd znaczōł znaczyła znaczyło znaczyli znaczyły
future tense 1st bydã znaczōł,
bydã znaczyć 		bydã znaczyła,
bydã znaczyć 		bydã znaczyło,1)
bydã znaczyć 		bydymy znaczyli,
bydymy znaczyć 		bydymy znaczyły,
bydymy znaczyć
2nd bydziesz znaczōł,
bydziesz znaczyć 		bydziesz znaczyła,
bydziesz znaczyć 		bydziesz znaczyło,1)
bydziesz znaczyć 		bydziecie znaczyli,
bydziecie znaczyć 		bydziecie znaczyły,
bydziecie znaczyć
3rd bydzie znaczōł,
bydzie znaczyć 		bydzie znaczyła,
bydzie znaczyć 		bydzie znaczyło,
bydzie znaczyć 		bydōm znaczyli,
bydōm znaczyć 		bydōm znaczyły,
bydōm znaczyć
pluperfect tense2)
 1st bōłch znaczōł,
bōłech znaczōł,
bōł żech znaczōł 		byłach znaczyła
była żech znaczyła 		byłoch znaczyło1)
było żech znaczyło1) 		byli my znaczyli,
bylichmy znaczyli 		były my znaczyły,
byłychmy znaczyły
2nd bōłś znaczōł,
bōłeś znaczōł,
bōł żeś znaczōł 		byłaś znaczyła
była żeś znaczyła 		byłoś znaczyło1)
było żeś znaczyło1) 		byliście znaczyli,
byli żeście znaczyli 		byłyście znaczyły,
były żeście znaczyły
3rd bōł znaczōł była znaczyła było znaczyło1)
 		były my znaczyli,
byłychmy znaczyli 		były znaczyły
conditional 1st bych znaczōł bych znaczyła byście znaczyli by my znaczyły,
bychmy znaczyły
2nd byś znaczōł byś znaczyła byście znaczyli byście znaczyły
3rd by znaczōł by znaczyła by znaczyło by znaczyli by znaczyły
imperative 1st niych znaczã znaczmy
2nd znacz znaczcie
3rd niych znaczy niych znaczōm
active adjectival participle znaczōncy znaczōncŏ znaczōnce znaczōncy znaczōnce
passive adjectival participle znaczōny znaczōnŏ znaczōne znaczyni znaczōne
verbal noun znaczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Derived terms

verbs

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia