Inherited from Old Polish znamienity, from Proto-Slavic *znamenitъ. By surface analysis, znamię + -ity.
znamienity (comparative znamienitszy, superlative najznamienitszy, derived adverb znamienicie)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | znamienity | znamienita | znamienite | znamienici | znamienite | |
| genitive | znamienitego | znamienitej | znamienitego | znamienitych | ||
| dative | znamienitemu | znamienitej | znamienitemu | znamienitym | ||
| accusative | znamienitego | znamienity | znamienitą | znamienite | znamienitych | znamienite |
| instrumental | znamienitym | znamienitą | znamienitym | znamienitymi | ||
| locative | znamienitym | znamienitej | znamienitym | znamienitych | ||