From zwart (“black”) + rijden (“to drive, to ride”).
zwartrijden
Conjugation of zwartrijden (strong class 1, slightly irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | zwartrijden | |||
past singular | reed zwart | |||
past participle | zwartgereden | |||
infinitive | zwartrijden | |||
gerund | zwartrijden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | rij zwart, rijd zwart | reed zwart | zwartrij, zwartrijd | zwartreed |
2nd person sing. (jij) | rijdt zwart, rij zwart2, rijd zwart2 | reed zwart | zwartrijdt | zwartreed |
2nd person sing. (u) | rijdt zwart | reed zwart | zwartrijdt | zwartreed |
2nd person sing. (gij) | rijdt zwart | reedt zwart | zwartrijdt | zwartreedt |
3rd person singular | rijdt zwart | reed zwart | zwartrijdt | zwartreed |
plural | rijden zwart | reden zwart | zwartrijden | zwartreden |
subjunctive sing.1 | rijde zwart | rede zwart | zwartrijde | zwartrede |
subjunctive plur.1 | rijden zwart | reden zwart | zwartrijden | zwartreden |
imperative sing. | rij zwart, rijd zwart | |||
imperative plur.1 | rijdt zwart | |||
participles | zwartrijdend | zwartgereden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |