Inherited from Ottoman Turkish جغتای (Cağatay).
Çağatay
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Çağatay | Çağataylar |
accusative | Çağatay'ı | Çağatayları |
dative | Çağatay'a | Çağataylara |
locative | Çağatay'da | Çağataylarda |
ablative | Çağatay'dan | Çağataylardan |
genitive | Çağatay'ın | Çağatayların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Çağatay'ım | Çağataylarım / Çağatay'larım |
senin (your) | Çağatay'ın | Çağatayların / Çağatay'ların |
onun (his/her/its) | Çağatay'ı | Çağatayları / Çağatay'ları |
bizim (our) | Çağatay'ımız | Çağataylarımız / Çağatay'larımız |
sizin (your) | Çağatay'ınız | Çağataylarınız / Çağatay'larınız |
onların (their) | Çağatay'ı / Çağatayları / Çağatay'ları | Çağatayları / Çağatay'ları |