From æður (“eider”) + fugl (“bird”).
æðarfugl m (genitive singular æðarfugls, nominative plural æðarfuglar)
Declension of æðarfugl | ||||
---|---|---|---|---|
m-s1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | æðarfugl | æðarfuglinn | æðarfuglar | æðarfuglarnir |
accusative | æðarfugl | æðarfuglinn | æðarfugla | æðarfuglana |
dative | æðarfugli | æðarfuglinum | æðarfuglum | æðarfuglunum |
genitive | æðarfugls | æðarfuglsins | æðarfugla | æðarfuglanna |