From Common Turkic *čāqa.
çağa (definite accusative çağanı, plural çağalar)
Declension of çağa | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | çağa |
çağalar | ||||||
definite accusative | çağanı |
çağaları | ||||||
dative | çağaya |
çağalara | ||||||
locative | çağada |
çağalarda | ||||||
ablative | çağadan |
çağalardan | ||||||
definite genitive | çağanın |
çağaların |
çağa
From Proto-Turkic *čāka (“newborn child”).
çağa (definite accusative çağayı, plural çağalar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | çağa | |
Definite accusative | çağayı | |
Singular | Plural | |
Nominative | çağa | çağalar |
Definite accusative | çağayı | çağaları |
Dative | çağaya | çağalara |
Locative | çağada | çağalarda |
Ablative | çağadan | çağalardan |
Genitive | çağanın | çağaların |